Palermo. 628 km

Onze laatste etappe in Sicilië gaat tot Palermo. We beginnen eraan, zoals steeds tijdens deze vakantie, onder een stralende zon. Het fietsplezier onderweg is erg afwisselend. Soms is het mooi, vlak tot zeer steil, daarna doorkruis je weer een industriegebied en de verkeersdrukte neemt toe naarmate we onze eindbestemming naderen. Palermo is de hoofdstad van het eiland. Een stad met een zeer eigen sfeer: chaotisch en exotisch. Een brug tussen noord (het mediterrane Europa) en zuid (Afrika). De Arabische invloed is hier misschien nog wel het meest voelbaar in de architectuur, maar ook op de markten, die doen denken aan soeks. Wat me ook opvalt is dat de stad omringd is door steile bergen. Geen makkie, denk ik dan, om van hieruit het binnenland in te fietsen. In de stad proberen we het restaurant ‘ Sapori Perduti ‘ , ééntje van de betere klasse. Helena neemt de menu carne en ik neem de menu pesce. Dit samen met een flesje Siciliaanse wijn uit de streek Trapani. De engeltjes strelen je tong en de smaakpapillen worden hemels verwend. Een aanrader.

We bezoeken ook de Catacombe dei Cappuccini. Dit is één van de meest bizarre en macabere plekken van de stad. In deze catacomben liggen en hangen zo’n 8.000 gemummificeerde lichamen en skeletten van Palermitanen, uit de 16e tot halverwege de 20e eeuw. In 1533 begonnen kapucijner broeders met het balsemen van lichamen, toen een zeer ongewoon idee. Tevreden over het positieve effect, zetten ze hun werk voort en behandelden voornamelijk overledenen van gegoede of adellijke komaf. Die werden in hun mooiste kledij opgehangen aan de muren van de catacomben. Deze traditie werd gebezigd tot ongeveer negentig jaar geleden. De laatste ‘gelukkige’ was Rosalia, een meisje van twee. Haar lichaam is nog zo intact, alsof het Doornroosje betreft. Helaas nam haar behandelend arts het recept van het bijzondere procedé mee zijn graf in. Ik verkies echter na deze tentoonstelling gecremeerd te worden en Helena werd zelfs een beetje mottig bij het zien van alle ‘dood en verderf ‘.

Voor meerdere avonturen in Palermo kan ik jullie verwijzen naar strip 283 van Suske een Wiske ‘ Paniek in Palermo ‘ waar Lambik betrokken geraakt in een maffia vete. Een mummie speelt hierin een hoofdrol.

Seffens vertrekt onze boot naar Cagliari, Sardinië.

Over Sicilië kunnen we besluiten : keimooi eiland, zeer vriendelijke mensen, goedkoop en vooral een uitmuntende gastronomie. Zeker een bezoekje waard….

Wat het fietsen betreft : de gewone wegen zijn autoluw, toch in dit seizoen. De steden daarentegen zijn chaotisch en gevaarlijk druk. Enkele Siciliaanse levensfilosofieën : 

– Waarom stoppen voor een rood licht, we zijn een vrij volk en hebben geen regels na te leven.

– Als er niet voldoende parkeerplaats is, zetten we de auto toch gewoon dubbel en als het nog kan dwars erin.

– Wat we verdiend hebben, doen we direct naar de bank. Wisselgeld, wat is dat eigenlijk?

Om er ten volle van te kunnen genieten is een cursus Italiaans zeker nuttig. En we besluiten zodoende met de woorden van een wijs man : geniet van het leven alsof het je laatste dag is, maar studeer zo intens met de gedachte dat je nog 100 jaar te leven hebt.